Abel Toledano-Gonzáleza, Teresa Labajos-Manzanaresb, Dulce Romero-Ayusoc
journal homepage: www.elsevier.com/locate/archger
Çevirenler: Büşra KÜKA
Nisa ALTINDAL
Düzenleyen: Ahmet Can ARSLAN
ÖZET: Amaç: Araştırmanın temel amacı, bireysel ve grup ergoterapi (OT) müdahalesinin psikolojik iyilik, öz yeterlik ve kişisel bağımsızlık üzerindeki etkilerinde farklılıklar olup olmadığını incelemekti.
Yöntem: Bireysel ve grup ergoterapi müdahalesini 6 ay boyunca karşılaştıran randomize bir klinik çalışma (N = 70; yaş = 85, SD = 4) yürütüldü. Değerlendirmeler; Barthel GYA İndeksi (Kişisel Bağımsızlık), Ryff İyi Oluş Ölçeği (İyilik Hali), Global Öz-Yeterlik Ölçeği (Öz-yeterlik) ve Geriatrik Depresyon Ölçeği (Duygusal Durum Ölçeği) ile yapıldı.
Bulgular: Sonuçlar; irade, çevresel hâkimiyet, kişisel gelişim ve yaşam amacı değişkenlerinde bireysel tedavi puanlarında bir düşüş olduğunu, daha kötü öz kabullenme ve düşük iyi olma halinin yanı sıra ilişkileri sürdürme yeteneğinin de daha düşük olduğunu gösterdi. Aksine, grup tedavisindeki danışanlar daha istikrarlı sosyal ilişkiler sürdürdüler ve sosyal baskıya direnme, potansiyel becerilerini geliştirme ve yaşamdaki hedeflerini tanımlama konusunda daha büyük bir yetenek sergilediler. Bireysel tedaviye kıyasla grup tedavisinde; genel öz-yeterlik (p <0.001), duygusal iyilik hali (p <0.001) ve kişisel bağımsızlık (p = 0.013) alanlarında daha iyi puanla istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar vardı.
Sonuçlar: Yaşlı bireylerde grup ergoterapi müdahaleleri, depresif durumda olan kişilerde tercih edilebilecek bir tedavi olabilir, duygusal iyi olma halini, öz-yeterliklerini ve GYA bağımsızlık düzeyini artırabilir.
